Zonguldak kömür havzası üzerine ilk Türkçe kitap

Zonguldak ve Kömür

Uzun Mehmet ismindeki bahriye'nin kendi köyü civarında gezerken 1829 yılında Zonguldak havzasında kömürü bulmasıyla bu bölgenin zenginliği ayrı bir önem kazandı.Uzun Mehmet'in kömürü bulmasının rivayeti şöyle gelişmiştir; Bahriye olarak askerlik görevini yapan uzun Mehmet terhis olacağı dönemlerde numuneleri gösterilen kömürü dikkatle inceler ve komutanlarının söyledikleri sözleri can kulağı ile dinler.Köyünde bir gün eşşeğini önüne katarak değirmene doğru yola çıkan Mehmet, değirmenin dolu olması nedeniyle Köseağzı değirmenine yönelir.Burda da değirmenin dolu olmasına sıkılan uzun Mehmet zaman geçirmek amacıyla dere kenarına iner.Hava mualefeti yüzünden taş toprak ile dolan dere kenarında molozların arasında askerliği sırasında gördüğü taşlardan görür ve oraya yönelir.Bu taşlardan birkaç tanesini alarak değirmene doğru yönelir yeniden. Değirmende yanan ateşe kimse farketmeden bu taşları atar ve bir kaç dakika bekledikten sonra,ateşe bakar ve taşlar yanmaktadir.Hemen değirmenin dışına fırlayarak;
-buldum,buldum....
diye bağırır.İnsanlar ne oldugu sorar fakat hiçbirşey demez.İşlerini değirmende bitirdikten sonra hemen eve döner.Ertesi günü tekrar dere boyuna giderek numunelerden toplar.Bu hadiseyi kimseye haberdar etmez ve sır gibi saklar.
Ertesi bahar bu numuneleri alarak İstanbul'un yolunu tuttu.Padişah ikinci Mahmut bu kaşife beşbin kuruş ödül ve altıyüz kuruş aylık bağladı.
Bu anlatıklarımın hepsi 1934 yılında İstanbul Husnutabiat matbaasında basılan '' Zonguldak Havzası, uzun Mehmet`ten bugüne kadar'' adlı eserde yer almakta.Yazarı Ahmet Naim olan Bu kitap aynı zamanda Zonguldak üzerine basılan ilk eser olma özelliğini taşımaktadır.